از آنجایی که آبزیان در یک سیستم کشت پیچیده تر به رشد خود ادامه می دهد، ما باید خوراک را برای حیوانات آبزی مانند ماهی و میگو تطبیق دهیم. بینشی در مورد تغذیه برای آینده ای پایدار از طریق چهار ستون مفهوم تغذیه ماهی ارائه شد. در این مقاله همراه آرین صبا باشید تا به شما در تولید خوراک آبزیان کمک کنیم. گام اول در تولید غذای ماهی این است که علاوه بر ماشین آلات تولید خوراک آبزیان عوامل تعین کننده تغذیه ماهیان را بشناسید.
وضعیت فعلی تولید خوراک آبزیان
رشد سریع صنعت آبزی پروری منجر به افزایش تقاضا برای خوراک آبزیان با کیفیت خوب شده است. با این حال، در دسترس بودن غذا ماهی محدود است. حتی اگر 50 درصد از غذا ماهی جهان را کاهش دهیم، هنوز تا سال 2050 به 1.5 میلیون تن غذا ماهی نیاز داریم که به سادگی در دسترس نیست.
این چالشی است که ما باید قبل از رشد صنعت آبزی پروری آن را حل کنیم.
در واقع، ما قبلاً از دهه 90 فاکتور ماهی در ماهی (FIFO) را کاهش داده ایم. با این حال، ما به جایگزین های غذا ماهی بیشتری نیاز داریم، مانند:
- محصولات جانبی حیوانی (هموگلوبین، کنجاله خون، کنجاله طیور)
- منابع پروتئین گیاهی (آفتابگردان، پروتئین گندم، کنجاله سویا)
- وعده های غذایی حشرات (کرم آرد، غذای مگس سیاه سرباز)
- محصولات جانبی ناشی از مصرف انسان (محصولات جانبی ماهی یا سالمون)
در حالی که تولید جهانی آبزی پروری به نرخ FIFO 0.27 رسیده است، حتی ضریب FIFO را به 0.10 کاهش داد، که به این معنی است که تنها 100 گرم ماهی صید شده وحشی برای تولید 1 کیلوگرم ماهی پرورشی مورد نیاز است.
ماهی واقعا به چه چیزی نیاز دارد؟
اول، ما باید اصول تغذیه را درک کنیم. هیچ ماهی نیازی به پودر ماهی یا حتی نیاز به ماده خام خاصی ندارد.
آنچه ماهی نیاز دارد عبارتند از:
- مواد مغذی ضروری، مانند پروتئین قابل هضم، چربی برای انرژی، ویتامین ها و مواد معدنی
- غذای مرکب خوش طعم، تا ماهی ها غذا را بخورند.
- کیفیت آب خوب در آبزی پروری، زیرا ماهی ها در یک محیط شنا می کنند، مدفوع می کنند و غذا می خورند. برای مثال می توانید از کاندیشنرهای آبزیان برای این منظور استفاده کنید و سلامت آبزیان خود را تضمین کنید.
اگر جایگزین‌ها را با این الزامات تعریف کنیم، آن جایگزین‌ها دیگر جایگزین نیستند. ما آنها را به معیارهای واحد تقسیم می کنیم، بنابراین می توانیم آنها را بهتر بین یکدیگر و با غذای ماهی مقایسه کنیم.
این کار در مواد غذایی انسان انجام شده است. به عنوان مثال امتیاز تغذیه در بسته بندی مواد غذایی است. امتیازدهی تغذیه به مصرف کنندگان کمک می کند تا بین محصولات مقایسه کنند. اکنون تولیدکنندگان از طریق برچسب‌گذاری و پیکتوگرام این امکان را به آنها می‌دهند که تصمیم درستی بگیرند. این همان کاری است که برای جایگزین‌های غذای ماهی انجام شده و آنها را با استفاده از معیارهای مختلف تقسیم می‌کند که به چهار رکن طبقه‌بندی می‌شوند: طعم پذیری، عملکرد، آلودگی و محیط.
چهار رکن تغذیه ماهی برای آینده ای پایدار
1. خوش طعم بودن: غذا باید برای ماهی خوش طعم باشد
خوشمزه بودن مهمترین رکن است زیرا اگر غذا توسط ماهی خورده نشود، عملکردی ندارد و کنترل آلودگی بسیار وضعیت بدی را رقم می زند. هرچه غذای ماهی ها خوش مزه تر باشد می‌توانیم بهترین ترکیب را بین گزینه‌ها محاسبه و ایجاد کنیم تا عملکردی مشابه آنچه با پودر ماهی داشتیم به دست آوریم.
2. عملکرد: ماهی به مواد مغذی ضروری نیاز دارد
انرژی محرک رشد است. هنگامی که سطح انرژی افزایش می یابد، ضریب تبدیل خوراک (FCR) کاهش می یابد و عملکرد رشد حیوان افزایش می یابد.
علاوه بر این، انرژی 70 درصد هزینه خوراک است. بنابراین، اگر سطح انرژی یک خوراک معین را 10 درصد افزایش دهیم، قیمت آن خوراک آبزیان را نیز 70 درصد افزایش می یابد. اما انرژی چیست؟ انرژی ناخالص انرژی موجود در آن ماده غذایی است. اگر حیوان بتواند آن انرژی را هضم کند، تبدیل به انرژی قابل هضم می شود. اگر انرژی قابل هضم به درستی به بدن یا نگهداری حیوان منتقل شود، تبدیل به انرژی خالص می شود.
مقایسه انرژی خالص انواع مختلف خوراک آبزیان و همچنین در نظر گرفتن خوش طعم بودن و پایداری، می تواند به تولیدکنندگان در انتخاب بهترین خوراک برای عملکرد کمک کند.
3. آلودگی: ماهی نیاز به کیفیت آب خوب دارد
سه عامل اصلی که بر کیفیت آب تأثیر می گذارد عبارتند از:
- خوراک نخورده
- دفع آمونیاک و فسفر
- مدفوع (با چه سرعتی فرو می‌روند، کدام قسمت قابل ته‌نشینی است و کدام قسمت معلق است)
نمونه ای از کنترل آلودگی قابلیت هضم چربی است که بستگی زیادی به دمای آب دارد. آلودگی از نظر چربی در مزارع پرورش ماهی قزل آلا با دمای آب پایین (زیر 8 درجه سانتیگراد) به یک مشکل بزرگ تبدیل شده است، به خصوص اگر سطح تغذیه بالا باشد. اسید چرب با نقطه ذوب پایین، مانند دانه کتان یا روغن سویا، قابلیت هضم چربی بالایی دارد. در این صورت، حتی اگر دمای آب پایین بیاید، تأثیر آن کم است.
4. محیط: پایداری زیست محیطی خوراک آبزیان
با پایداری و اطمینان از اینکه می‌توانیم این صنعت را بیشتر رشد دهیم، این امر به یک ضرورت تبدیل شده است که تأثیر محصولات، مواد خام و جایگزین‌های پودر ماهی خود را بر اثرات زیست‌محیطی تعیین کنیم. بلکه بخش‌های مختلف نحوه تولید، استفاده، توزیع و نحوه برخورد با ضایعات یک محصول را نیز بررسی می‌کند. ترکیب همه این اثرات به یک امتیاز پایداری کلی از مواد اولیه مختلف می دهد که به مشتریان خود کمک می کند تا خوراک آبزیان پایدار مناسب را انتخاب کنند. اگر ما همه این ستون ها را کمیت و اندازه گیری کنیم و آنها را در یک سیستم نرم افزاری قرار دهیم، می توانیم بهترین ترکیب از منابع پروتئین جایگزین خود را در ترکیب با پودر ماهی با کمترین قیمت و بهترین کیفیت ایجاد کنیم. اگر بتوانیم معیارهای پشت این مواد کنجاله حشرات، پروتئین سویا، کنجاله طیور را کمی کنیم، می‌توانیم از آنها به روش مناسب استفاده کنیم. وقتی صحبت از پایداری، کنترل آلودگی، عملکرد، خوش طعم بودن به میان می‌آید، اکنون می‌توانیم از این جایگزین‌های مختلف و این پودرهای ماهی مختلف به روش صحیح برای اطمینان از رشد صنعت آبزی خود استفاده کنیم.
